12 Ağustos 2009 Çarşamba

Şiir Şehir İstanbul


İstanbul güzelliğin kımıldayan adıdır... Madde ile mânânın iffetli buluşması... Bir gül kokusudur o, bir münâdi çağrısı... "Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar/ Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar".


Fetihtir, fatihadır... "Bu şehr-i Stanbul ki, bî-mislü bahadır/ Bir sengine yekpâre Âcem mülkü fedâdır". İmân, ışık ve duâ... Tarihin, estetiğin, var oluşun destanı... "Bulutla şaha kalkmış Fatih'ten kalma bir kır at". Ayasofya içinde secde ederken Bizans, adı İslâm-bol olur, Konstantinepolis'in... Haşmetlû bir pâdişah ferman eder cihana. "Bilesüz bundan böyle Hak üzredir İstanbul". Sefer-i Hümâyûnla Budin'e ulaşır ses: "İslâm'ın ışığı yaymaktır muradımız!..."



Ve nihayet kirinden arınır köhne tarih... Çağlara rahmet gelir.. Esirgeyen, bağışlayan bir rahmet... Minareler kıyamda, güller kıraattadır... İstanbul, gök-aynada mâvera titreşimi... İstanbul şiir şehir, göğün nefes alışı... Kubbelerde efsunlu bir rüzgâr dalgalanır.. Püfür püfür esinti: "Deryada sonsuzluğu fikretmeye ne zahmet/ Al sana derya gibi sonsuz Karacaahmet". İstanbul, bulutlarda uçuşan bir yazmadır... "Çamlıca'da yerdedir göklerin derinliği". Suyu öper mavilik, mermerlerin rüyasıdır İstanbul. Bir belde-i muhayyel, tezyinatın uyumu, hislerin nazım şekli... Zamanlar, hatıralar, güzellikler iç içe... Yedi iklim, beş kıta meftundur bu şehrin ihtişâmına. "İstanbul'u sevmezse gönül, aşkı ne anlar?" Ruhunu dinler gibi, dinler bu şehri insan: "Başında eski âlemlerin sarhoşluğu".



İstanbul sırrî oluş.. Anlatışa sığmaz ki. Okyanus bir bardağa koyulup içilir mi? O, "Semâ ile toprak arasında dalgalanan en güzel hat". Üstün, lâ-teşbih sanat.. Sevgi İstanbulludur, sezgi İstanbulludur.. "Ay ve güneş ezelden, iki İstanbulludur..."



Ufukta bir silûet, bir fecir esenliği.. Bir müezzin insanı ötelere çağırır: "Şahadet parmağıdır göğe doğru minare:/ Her nakışta o mânâ: öleceğiz ne çare?" Belli: Bütün mesele "bilinmezi" bilmektir. Eşyanın ötesini.. "Seyret Sultanahmet'i/ Öyle bak, öyle ısın./ Belki açmaz bir daha çiçekleri Mayıs'ın".



Ve nihayet İstanbul, bir mânâ aramaktır:
"O mânâyı bul da bul!
İlle İstanbul'da bul!
İstanbul,
İstanbul..."




Olcay Yazıcı / Kitapsız Toplum

Hiç yorum yok: