12 Haziran 2008 Perşembe

"Batmak cam kırıkları veya güneşler gibi..."


Gün ağırlaştıkça kızıllaşan
Batan güneş mi yoksa güzel yüzün mü,
Yoksa karaciğerimde biriktirdiğim kanlı hüzün mü?
Evet, sadece gün değil ağırlaşan
Göz kapaklarım da eşlik ediyorlar ona,
Ve yüreğim ayla beraber kabaran sulara...


Gece ve sen,
Kararan ruhum ve dünyam.
Güneş ve sen,
Işıklarla doluyor içim, dışım.
Ve nihayet sadece sen..
En zararlısı, en vazgeçilmezi,
En acıtanı, en batanı,
Veya hiç batmayanı...

Hiç yorum yok: